7/03/2006

bunu tutmadım ama..

Cumartesi gecesi benim için çok önemli ve değerli birinin doğumgünüydü. Tabii bana bir pasta lazımdı ama öyle heryerde bulunucak tipten bi pasta olmamalıydı bu. Böyle durumlarda gittiğim bir adres var hep-Tuta. Hatta geçen sene yine aynı günde bir limonlu tartı bugüne kadar gördüğüm en muhteşem doğumgünü pastası haline getirmişlerdi. Bu sene de önce telefonla görüşüp istediğim pastayı yapıp yapamıyacaklarını sordum- malesef dediler. Ama bir önceki seneki gibi süslemeler yapabiliceklerini söyledikleri için çok sevindim. Bu seneki daha da güzel olmalı die düşünüodum. Fakat ertesi gün benim için kocaman bir hayal kırıklığı oldu. Daha önce haber vermediğimi idda ettikleri için kıtipiyoz boyası akan 6-7 cookie serpiştirmişlerdi. Paketi alıp eve geldiğimde ağlamamak için kendimi zor tuttum. Tuta bunu nasıl yapar diye epey bir sinirlendim.Cheese cakeim korkunç gözüküyodu.
Fakat daha sonra bir mahalle pastanesi olan manolyaya gittim ve cheese cakeimi bir atın madenine çeviricek bir sürü süs buldum. Boyaları da akmıyodu hem!!
Neticede hem tadı hem de görüntüsü güzel bir pastam oldu ben de nasıl pasta süsleniri(yada süslenmezi)öğrenmiş oldum.

Hiç yorum yok: